بخشی از متن فایل رایگان تحقیق درباره رهبری در حکومت جمهوری اسلامی ایران چه نقشی دارد؟ :
فایل رایگان تحقیق درباره رهبری در حکومت جمهوری اسلامی ایران چه نقشی دارد؟
فهرست
عنـــــــوان | صفحه |
چکیده | 1 |
مقدمه | 2 |
اندیشه های اخلاقی حافظ | 3 |
1- ناپیداری جهان | 3 |
2- حقیقت جویی و دوری از ریا | 3 |
3- توکل | 4 |
4- پند پذیری | 4 |
بلند نظری | 5 |
آزادگی و وارستگی | 5 |
ارزش دوست و دوستی | 5 |
مقام رضا | 6 |
حسن سلوک در زندگی | 7 |
عشق به وطن مألوف | 7 |
وقت شناسی و صبر و ثبات در کارها | 7 |
امید به عفو و رحمت الهی | 8 |
نتیجه گیری | 9 |
منابع و مآخذ | 10 |
مقدمه
دانشمندان علوم اجتماعی، موجودیت رهبر در جوامع انسانی را یك امر ضروری و حیاتی تلقی می كنند.
ضرورت رهبر نه تنها در جوامع انسانی، بل حتی در میان جانورانی كه زندگی دسته جمعی دارند نیز كاملا روشن است.
رهبر در حقیقت عضو فعال گروه یا جامعهء خود میباشد، رهبر از لحاظ جسمی و خاصتاً از لحاظ ذهنی بر سایر افراد جامعهء خود بر تری دارد و بر همین بر تری و قابلیت است كه بر جامعهء خود اثر میگذارد، در اذهان و قلوب شان برای خود جا باز میكند، مشغولیتهای شان را كنترول و آنها را برای در جهت اهداف مشترك آمادهء عمل میسازد.
به نظر بورنگ: «منظور از رهبری تعلق فرد با گروه است كه به خاطر مقصد یا نصب العین خاص بر قرار میشود.»
رهبران دارای قابلیتهای متفاوت رهبری میباشند، بعضی از آنها میتوانند یك گروه كوچك را رهبری كنند، مگر وقتی كه ساختار تشكیلاتی گروه / حزب به حد قابل ملاحظه یی توسعه و افزایش می یابد از عهده اداره و كنترول آن بر نمی آیند. در عده یی از رهبران این قابلیت تا حد زیاد به ودیعه گذاشته شده است. چنان كه با رشد و انكشاف تشكیلات گروه، قابلیت او نیز افزایش می یابد، اما در هر حال، هیچ رهبر در تمام حالات و اوقات قابلیت رهبری را ندارد و خواه مخواه در پاره یی از امور دچار مشكلات و موانع میشود. اوضاع و احوال متفاوت به شخصیتهای متفاوت ضرورت دارد اما رهبرانی كه معمولاً دارای سطح ادعای خودی بلند میباشند هیچوقت بر ناتوانی خود اعتراف نمیكنند.
خواسته های جامعه از رهبر، روز به روز افزایش میبابد، اگر به همان تناسب قابلیت رهبر در بر آوردن اهداف و مقاصد او به بالای جامعه افزایش نیابد بین رهبر و گروه مربوط او اصطكاك به وجود می آید.
رهبر کیست؟
مقام رهبری بالاترین مقام رسمی در جمهوری اسلامی ایران و شخص اول کشور است و بر طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «ولی فقیه»، این منصب را عهده دار است.
شرایط و صفات رهبری
اصل 109 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:
- صلاحیت علمی لازم برای افتاء در ابواب مختلف فقه.
- عدالت و تقوای لازم برای رهبری امت اسلام.
- بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافی برای رهبری.
- در صورت تعدد واجدین شرایط فوق، شخصی که دارای بینش فقهی و سیاسی قویتر باشد مقدم است.
وظایف و اختیارات رهبری
اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:
- تعیین سیاستها کلی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام.
- نظارت بر حسن اجرای سیاستهای کلی نظام.
- فرمان همهپرسی.
- فرماندهی کل نیروهای مسلح.
- اعلام جنگ و صلح و بسیج نیروهای مردمی.
- نصب و عزل و قبول استعفای: مسئولان کشور.
- تعیین فقهای شورای نگهبان.
- تعیین رئیس قوه قضاییه.
- تعیین رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
- تعیین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران.
- تعیین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.
- تعیین فرماندهان عالی نیروهای نظامی و انتظامی.
- حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سهگانه.
- حل معضلات نظام که از طرق عادی قابل حل نیست، از طریق مجمع تشخیص مصلحت نظام.
- امضاء حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری از جهت دارا بودن شرایطی که در این قانون میآید، باید قبل از انتخابات به تأیید شورای نگهبان و در دوره اول به تأیید رهبری برسد.
- عزل رییس جمهور با در نظر گرفتن مصالح کشور پس از حکم دیوان عالی کشور به تخلف وی از وظایف قانونی، یا رأی مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت وی بر اساس اصل هشتاد و نهم.
- عفو یا تخفیف مجازات محکومیت در حدود موازین اسلامی پس از پیشنهاد رییس قوه قضاییه.
رهبر میتواند بعضی از وظایف و اختیارات خود را به شخص دیگری تفویض کند.