بخشی از متن فایل رایگان مقاله مروري بر اثرات درماني هويج ايراني (Daucus carota subsp. carota) و هويج فرنگي (Daucus carota subsp. sativus) در طب سنتي و يافته‌هاي نوين :
سابقه و هدف: هویج ایرانی یکی از گیاهان بومی فلات ایران محسوب می‌شود که از گذشته‌های بسیار دور بهعنوان گیاه دارویی کشت می‌شده است. هدف از تحقیق حاضر، مروری بر مواد مؤثر اندام‌های مختلف زردک و هویج فرنگی به ویژه ریش آن در طب سنتی و نوین است.مواد و روش‌ها: این مطالعه که از نوع کتابخانه‌ای است به شیو مروری نقلی و با بهره‌گیری از کتاب‌های مهم طب سنتی و تاریخی و کاوش در پایگاه‌های اطلاعاتی در دسترس نظیر Science Direct، Google Scholar، PubMed، Scopus، SID انجام شد.
یافته‌ها: زردک به دلیل وجود ترکیب‌های مغذی متنوع نظیر انواع ویتامینها، مواد معدنی، فیبر و آنتیاکسیدانها، بهعنوان یک گیاه دارویی باارزش تلقی می‌شود. افزون بر این وجود ترکیب‌های فیتوشیمیایی فراوان، آن را به یکی از سبزی‌های پرمصرف در پیشگیری و درمان برخی از بیماری‌های مزمن در طب سنتی و نوین تبدیل کرده است. نتایج تحقیقات نشان داده میزان قند ریش هویج ایرانی بالاتر از هویج فرنگی و مقادیر آهن آن حدود سه برابر بیشتر است، به این دلیل هویج ایرانی برای جلوگیری از کم‌خونی توصیه می‌گردد. زردک با داشتن کاروتنوییدهایی همچون آلفا-کاروتن و لوتیین، یکی از منابع باارزش آنتی‌اکسیدانی طبیعی می‌باشد که می‌تواند در جلوگیری از بسیاری از بیماری‌های چشمی، قلبی-عروقی، پوستی و انواع سرطان نقش داشته باشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به پژوهش‌های انجام گرفته به‌نظر می‌رسد هویج ایرانی بهعنوان یکی از سبزی‌های بومی ایران، مورد اقبال عمومی قرار گرفته و فرآورده‌های متنوع حاصل از ریش آن می‌تواند جزئی از رژیم غذایی تمام گروه‌های سنی قرار گیرد.