بخشی از متن فایل رایگان مقاله تأثير دو نوع روش تمرين هوازي بر IFN-? در مدل حيواني آنسفالوميليت خودايمن تجربي :
زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروز (MS) یک بیماری مزمن دمیلینه شدن سیستم اعصاب مرکزی بوده که عوارض و مشکلات فراوانی برای بیماران مبتلا ایجاد نموده و آن ها را به‌سوی ناتوانی حرکتی سوق می دهد. حوزه تحقیقاتی علوم ورزشی، با توجه به توسعه و پیشرفتی که پیداکرده است، امروزه همگام با علوم دیگر در یافتن روش های کمک درمانی برای بهبود اختلالات ناشی از بیماری ها و آسیب های ورزشی و بهبود وضعیت سلامتی افراد جامعه می کوشد. با توجه به اهمیت درمان های تکمیلی، در این پژوهش به بررسی اثربخشی دو نوع تمرین هوازی بر IFN-γ در نمونه‌های حیوانی مبتلابه MS پرداخته‌شده است.مواد و روش‌ها: نمونه های تحت آزمایش این پژوهش 96 سر موش C57bl6 بودند که پس از تهیه و القاء به‌صورت تولید مدل EAE در پژوهش هم در تمرین شنا و هم در تمرین چرخ دوار جداگانه به 8 گروه 6تایی مشتمل بر گروه های سالم (کنترل، تمرین) و MS (کنترل، تمرین، اینترفرون، تمرین+ اینترفرون، شاهد تزریق، شاهد تمرین و تزریق) تقسیم شدند. مدل های حیوانی پس از یک هفته سازگاری با محیط، پروتکل تمرینی را اجرا کردند؛ و بعد از خون گیری، در آزمایشگاه با جدا کردن سرم، غلظت IFN-γ با کیت‌های ویژه اندازه‌گیری شد. در پایان آزمایش‌ها، موش‌ها ازنظر شدت ابتلا به EAE نیز بین گروه‌های مطالعه مقایسه شدند. این پژوهش به‌صورت تجربی انجام گرفت و کلیه‌ی اطلاعات و داده های خام به‌دست‌آمده از نمونه ها توسط نرم افزار 24SPSS و به روش آماری واریانس یک طرفه مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. حداقل سطح معنی داری نیز 05/0 ≥p در نظر گرفته شد.
نتایج: نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل نهایی نشان داد که میانگین غلظت IFN-γ در مدل های EAE که فعالیت هوازی شنا انجام می دادند هم در گروه بدون تزریق (P=0.047) و هم در گروه با تزریق اینترفرون (P=0.013) نسبت به مدل های EAEی که فعالیتی نداشتند کاهش معنی داری را نشان داد. همچنین میانگین غلظت IFN-γ در تمرین چرخ دوار فقط در گروه MS + تمرین چرخ دوار معنی‌دار شد (P=0.025).
نتیجه‌گیری: با توجه به پروتکل پژوهش حاضر در مورد پاسخ نشانگرهای التهابی به دوره های تمرین هوازی می‌توان نتیجه‌گیری کرد که تمرین شنا و تمرین چرخ دوار توانسته است سطوح نشانگرهای التهابی را باوجود بیماری MS کاهش دهد.