بخشی از متن فایل رایگان مقاله مدليابي انطباقپذيري خانواده? کودکان مبتلا به اوتيسم براساس سبک مقابله با استرس مسئلهمدار با ميانجيگري استرس ادراکشده? والدين :
زمینه و هدف: هنگامیکه یکی از اعضای خانواده مبتلا به بیماری مزمنی تشخیص داده میشود، ممکن است عملکرد کل خانواده تحتتأثیر قرار بگیرد. این پژوهش با هدف تعیین نقش میانجی اضطراب ادراکشده والدین در رابطه انطباقپذیری با سبک مقابله با استرس مسئلهمدار در خانواده کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد.روشبررسی: روش پژوهش همبستگی مبتنیبر شیوه مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را خانوادههای دارای کودکان اوتیسم در انجمن اوتیسم شهر تهران تشکیل دادند و تعداد 360 نمونه بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری شامل پرسشنامه استرس ادراکشده کوهن و همکاران (1983) و پرسشنامه سبکهای مقابلهای بیلینگز و موس (1984) و مقیاس انطباقپذیری السون و پورتنر و لاوی (1985) بود. بهمنظور تجزیهوتحلیل اطلاعات بهدستآمده از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی ازجمله همبستگی پیرسون و معادلات رگرسیونی در سطح معناداری 005 و نرمافزارهای SPSS نسخه 18 و Amos نسخه 23 استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین سبک مقابله با استرس مسئلهمدار با انطباقپذیری کودکان مبتلا به اوتیسم رابطه مستقیم و معنادار (021β= و 0001p) و بین اضطراب ادراکشده والدین با انطباقپذیری کودکان دارای اوتیسم رابطه معکوس و معناداری مشاهده میشود (038β=- و 0001p). همچنین اضطراب ادراکشده والدین در رابطه انطباقپذیری با سبک مقابله با استرس مسئلهمدار در خانواده کودکان مبتلا به اوتیسم نقش میانجی دارد.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که استرس و سبک مقابله مسئلهمدار والدین در انطباقپذیری خانواده دارای فرزند اوتیسم مؤثر است.