بخشی از متن فایل رایگان پاورپوینت قرآن/ جزء 30 /بخش2 (متن و ترجمه) :
<< جزء 30 (ترجمه انصاریان) >>
در این بخش انفطار، مطففین، انشقاق ، بروج ، الطارق، اعلی و الغاشیه قرار دارد.
قرائت ترتیل جزء (قاری: پرهیزگار)
سوره انفطار
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
هنگامی که آسمان بشکافد (1)
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ 2
و هنگامی که ستارگان پراکنده شوند (2)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ 3
و هنگامی که دریاها شکافته شوند [و به هم بپیوندند] (3)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ 4
و هنگامی که قبرها زیر و رو شوند، (4)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ 5
هرکسی آنچه را [از خیر و شر] پیش فرستاده و باز پس نهاده بداند. (5)
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِیمِ 6
ای انسان! چه چیزی تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟ (6)
الَّذِی خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ 7
همان کسی که تو را آفرید و اندامت را درست و نیکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد، (7)
فِی أَیِّ صُورَهٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ 8
و تو را در هر نقش و صورتی که خواست ترکیب کرد. (8)
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّینِ 9
این چنین نیست [که سبب ارتکاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگواری پروردگار باشد]، بلکه روز جزا را تکذیب می کنید [و با این تکذیب، راه گناه را به روی خود باز می نمایید،] (9)
وَإِنَّ عَلَیْكُمْ لَحَافِظِینَ 10
و بی تردید بر شما نگهبانانی گماشته اند (10)
كِرَامًا كَاتِبِینَ 11
بزرگوارانی نویسنده (11)
یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ 12
که آنچه را [از خیر و شر] انجام می دهید، می دانند [و ضبط می کنند.] (12)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ 13
به یقین نیکان در نعمت فراوانی قرار دارند (13)
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ 14
و مسلماً گناهکاران در دوزخ اند (14)
یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ 15
[که] روز پاداش در آن درآیند، (15)
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ 16
و آنان از دوزخ غایب نمی شوند (16)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ 17
و تو چه می دانی روز جزا چیست؟ (17)
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا یَوْمُ الدِّینِ 18
باز چه می دانی روز جزا چیست؟ (18)
یَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالْأَمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ 19
روزی که کسی از کسی چیزی از عذاب را دفع نمی کند، و در آن روز، فرمان و حکم ویژه خداست. (19)
سوره مطففین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
وای بر کم فروشان! (1)
الَّذِینَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ 2
آنان که چون از مردم کالایی را با پیمانه و وزن می‌ستانند، تمام و کامل می‌ستانند، (2)
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ 3
و چون برای آنان پیمانه و وزن کنند، کم می دهند. (3)
أَلَا یَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ 4
آیا اینان یقین ندارند که حتماً بر انگیخته می شوند؟ (4)
لِیَوْمٍ عَظِیمٍ 5
برای روزی بزرگ، (5)
یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ 6
روزی که مردم در برابر پروردگار جهانیان به پا می ایستند. (6)
--- صفحه 587 ---
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ 7
این چنین نیست که می پندارند [در آن روز] یقیناً پرونده بدکاران در سجّین است. (7)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّینٌ 8
و تو چه می دانی که سجّین چیست؟ (8)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ 9
قضا و سرنوشتی حتمی [برای خائنان] است. (9)
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ 10
وای در آن روز بر تکذیب کنندگان. (10)
الَّذِینَ یُكَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ 11
آنان که همواره روز جزا را تکذیب می کنند. (11)
وَمَا یُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ 12
و آن را جز هر متجاوز گناه پیشه تکذیب نکند، (12)
إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ 13
[که] هرگاه آیات ما را بر او خوانند می گوید: افسانه های پیشینیان است. (13)
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا یَكْسِبُونَ 14
این چنین نیست که می گویند، بلکه گناهانی که همواره مرتکب شده اند بر دل هایشان چرک و زنگار بسته است [که حقایق را افسانه می پندارند.] (14)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ 15
این چنین نیست که آنان می پندارند، بلکه اینان در آن روز از پروردگارشان محجوب اند. (15)
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِیمِ 16
سپس آنان بی تردید وارد دوزخ می شوند. (16)
ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ 17
[به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید. (17)
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ 18
این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است (18)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّیُّونَ 19
تو چه می دانی علیّین چیست؟ (19)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ 20
قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (20)
یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ 21
مقربان آن را مشاهده می کنند. (21)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ 22
بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (22)
عَلَى الْأَرَائِكِ یَنْظُرُونَ 23
بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (23)
تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَهَ النَّعِیمِ 24
در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (24)
یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ 25
آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (25)
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِی ذَلِكَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ 26
مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (26)
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ 27
و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (27)
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ 28
[آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند. (28)
إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَكُونَ 29
بدکاران همواره [در دنیا از روی ریشخند و استهزا] به مؤمنان می خندیدند (29)
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ 30
و هنگامی که بر آنان می گذشتند آنان را با اشاره چشم وابرو به مسخره می گرفتند، (30)
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِینَ 31
و چون به خانواده خود بازمی گشتند [به سبب تمسخر مؤمنان] خوشحال و شادمان باز می گشتند، (31)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ 32
و هنگامی که مؤمنان را می دیدند، می گفتند: بی تردید اینان گمراه اند؛ (32)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ 33
و حال آنکه کافران را بر مؤمنان نگهبان و مراقب نفرستاده بودند [که مراقب هدایت و گمراهی آنان باشند.] (33)
فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ یَضْحَكُونَ 34
پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند. (34)
--- صفحه 588 ---
عَلَى الْأَرَائِكِ یَنْظُرُونَ 35
بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده] می نگرند (35)
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا یَفْعَلُونَ 36
که آیا کافران را در برابر آنچه همواره انجام می دادند کیفر داده اند؟ (36)
سوره انشقاق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
هنگامی که آسمان بشکافد (1)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ 2
و فرمان پروردگارش را اطاعت کند، و [به این اطاعت از فرمان،] سزاوارتر گردد (2)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ 3
و هنگامی که زمین گسترده شود (3)
وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ 4
و آنچه را در درون دارد بیرون افکند، و تهی گردد (4)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ 5
و فرمان پروردگارش را اطاعت کند، و [به این اطاعتِ از فرمان،] سزاوارتر گردد، (5)
یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِیهِ 6
ای انسان! یقیناً تو با کوشش و تلاشی سخت به سوی پروردگارت در حرکتی، پس او را [در حالی که مقام فرمانروایی مطلق و حکومت بر همه چیز ویژه اوست و هیچ حکومتی در برابرش وجود ندارد،] دیدار می کنی، (6)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ 7
اما کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند، (7)
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا 8
به زودی با حسابی آسان به حسابش رسیدگی شود، (8)
وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا 9
و خوشحال و شادمان به سوی خانواده اش [در بهشت] باز گردد، (9)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ 10
و اما کسی که نامه اعمالش را از پشت سرش دهند، (10)
فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا 11
به زودی با فریادی حسرت بار، هلاکت و نابودی خود را خواهد، (11)
وَیَصْلَى سَعِیرًا 12
و در آتش افروخته در آید. (12)
إِنَّهُ كَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا 13
او همواره در میان خانواده اش [به ثروت و مال و مقام] خوشحال و شادمان بود. (13)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ 14
او می پنداشت که هرگز پس از مرگ [به حیات دوباره] باز نخواهد گشت. (14)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِیرًا 15
آری، بی تردید پروردگارش نسبت به [همه امور] او بینا بود [از این جهت تمام اعمال و دست آوردش را برای پاداش و کیفر ثبت کرد.] (15)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ 16
سوگند به سرخی کنار افق به هنگام غروب خورشید (16)
وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ 17
و سوگند به شب و آنچه را [از موجودات پراکنده شده در روز، در خانه ها و لانه ها] جمع می کند (17)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ 18
و سوگند به ماه هنگامی که بَدْر کامل می شود 18
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ 19
که شما حالی را پس از حالی [که مراحل مختلف زندگی است و در سختی و زحمت مطابق یکدیگرند] طی می کنید [تا به دیدار پروردگارتان نایل آیید.] (19)
فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ 20
پس اینان را چه می شود که ایمان نمی آورند؟! (20)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ 21
و هرگاه قرآن را بر آنان خوانند، خاضع و تسلیم نمی شوند؟! (21)
بَلِ الَّذِینَ كَفَرُوا یُكَذِّبُونَ 22
بلکه کافران همواره انکار هم می کنند! (22)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ 23
و خدا به آنچه [از انکار، کفر، نفاق، حسد و...] در دل خود جمع می کنند، داناتر است. (23)
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ 24
پس آنان را به عذابی دردناک بشارت ده. …. (24)
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أ