بخشی از متن فایل رایگان پاورپوینت قرآن/ جزء 30 /بخش4 (متن و ترجمه) :
<< جزء 30 (ترجمه انصاریان) >>
در این بخش علق، قدر، بینه، زلزال، عادیات، قارعه، تکاثر، عصر، همزه، فیل، قریش، ماعون، کوثر، کافرون، نصر، مسد، توحید، فلق و ناس قرار دارد.
قرائت ترتیل جزء (قاری: پرهیزگار)
سوره علق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده؛ (1)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ 2
[همان که] انسان را از علق به وجود آورد. (2)
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ 3
بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است. (3)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ 4
همان که به وسیله قلم آموخت، (4)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ 5
[و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. (5)
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى 6
این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند. (6)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى 7
برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. (7)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى 8
بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. (8)
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى 9
مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، (9)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى 10
بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟ (10)
أَرَأَیْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى 11
مرا خبر ده، اگر این بنده نمازگزار بر راه راست باشد (11)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى 12
یا [دیگران را] به پرهیزکاری وادارد؟ [آیا آن بازدارنده سزاوار کیفر سخت نیست؟] (12)
أَرَأَیْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى 13
مرا خبر ده، اگر این بازدارنده [دین را] تکذیب کند و [از فرمان حق] روی برگرداند [مستحق مجازات سخت نیست؟!] (13)
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى 14
مگر ندانسته که قطعاً خدا [همه کارهایش را] می بیند؟ (14)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَهِ 15
این چنین نیست که می پندارد [که ما کارهایش را زیرنظر نداریم،] اگر [از کارهایش] باز نایستد، به شدت موی جلوی سرش را می گیریم [و به سوی دوزخ می کشانیم.] (15)
نَاصِیَهٍ كَاذِبَهٍ خَاطِئَهٍ 16
[آری] موی جلوی سر دروغگوی خطاپیشه را (16)
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ 17
پس [اگر بخواهد] اهل مجلس و انجمنش را [برای یاری دادنش] فرا خواند، (17)
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَهَ 18
ما هم به زودی مأموران آتش دوزخ را فرا می خوانیم. (18)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ 19
این چنین نیست [که بتواند برای نجات خود کاری کند]، هرگز از او اطاعت مکن، و سجده کن و به خدا تقرب جوی. (19)
--- صفحه 597 ---
سوره قدر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم. (1)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ 2
تو چه می دانی شب قدر چیست؟ (2)
لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ 3
شب قدر، بهتر از هزار ماه است. (3)
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ 4
فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای [تقدیر و تنظیم] هر کاری نازل می شوند. (4)
سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ 5
این شب تا برآمدن سپیده دم [سراسر] سلام و رحمت است. (5)
سوره بینه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ لَمْ یَكُنِ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ مُنْفَكِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَهُ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
کافران از اهل کتاب و مشرکان [از آیین خود] جدا نمی شدند تا آن دلیل روشن برای آنان بیاید. (1)
رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَهً 2
[آن دلیل روشن] فرستاده ای [چون پیامبر اسلام] از سوی خداست که صحیفه هایی پاک را می خواند. (2)
فِیهَا كُتُبٌ قَیِّمَهٌ 3
در آنها نوشته هایی استوار و باارزش است؛ (3)
وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَهُ 4
و اهل کتاب درباره دین، [گروه گروه و] پراکنده نشدند مگر پس از آنکه آن دلیل روشن برای آنان آمد [و به طور کامل نسبت به آنان اتمام حجت شد.] (4)
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ وَیُقِیمُوا الصَّلَاهَ وَیُؤْتُوا الزَّكَاهَ وَذَلِكَ دِینُ الْقَیِّمَهِ 5
در حالی که فرمان نیافته بودند جز آنکه خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او از هرگونه شرکی خالص کنند، و حق گرا باشند، و نماز را برپا دارند، و زکات بپردازند؛ و این است آیین استوار و ثابت. (5)
إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّهِ 6
به یقین کافرانِ از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ اند و در آن جاودانه اند؛ اینانند که بدترین مخلوقاتند. (6)
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهِ 7
مسلماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، اینانند که بهترین مخلوقاتند. (7)
--- صفحه 598 ---
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ 8
پاداششان نزد پروردگارشان بهشت های پاینده ای است که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، در آنها جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند؛ این [پاداش] برای کسی است که از پروردگارش بترسد. (8)
سوره زلزله
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
هنگامی که زمین را با [شدیدترین] لرزشش بلرزانند، (1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا 2
و زمین بارهای گرانش را بیرون اندازد، (2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا 3
و انسان بگوید: زمین را چه شده است؟ (3)
یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا 4
آن روز است که زمین اخبار خود را می گوید؛ (4)
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا 5
زیرا که پروردگارت به او وحی کرده است. (5)
یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ 6
آن روز مردم [پس از پایان حساب] به صورت گروه های پراکنده [به سوی منزل های ابدی خود بهشت یا دوزخ] باز می گردند، تا اعمالشان را [به صورت تجسم یافته] به آنان نشان دهند. (6)
فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ خَیْرًا یَرَهُ 7
پس هرکس هموزن ذره ای نیکی کند، آن نیکی را ببیند. (7)
وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ 8
و هرکس هموزن ذره ای بدی کند، آن بدی را ببیند. (8)
سوره عادیات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالْعَادِیَاتِ ضَبْحًا 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
سوگند به اسبان دونده ای که همهمه کنان [به سوی جنگ] می تازند (1)
فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا 2
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (2)
فَالْمُغِیرَاتِ صُبْحًا 3
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا 4
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا 5
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ 6
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (6)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِیدٌ 7
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدِیدٌ 8
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (8)
أَفَلَا یَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ 9
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (9)
--- صفحه 599 ---
وَحُصِّلَ مَا فِی الصُّدُورِ 10
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (10)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ یَوْمَئِذٍ لَخَبِیرٌ 11
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (11)
سوره قارعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْقَارِعَهُ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
آن کوبنده (1)
مَا الْقَارِعَهُ 2
چیست آن کوبنده؟ (2)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَهُ 3
و تو چه می دانی آن کوبنده چیست؟ (3)
یَوْمَ یَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ 4
روزی که مردم [در سراسیمگی] چون پروانه های پراکنده اند (4)
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ 5
و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجی شده گردد! (5)
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ 6
اما هرکس اعمال وزن شده اش سنگین و باارزش است؛ (6)
فَهُوَ فِی عِیشَهٍ رَاضِیَهٍ 7
پس او در یک زندگی خوش و پسندیده ای است، (7)
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ 8
و اما هرکس اعمال وزن شده‌اش سبک و بی‌ارزش است، (8)
فَأُمُّهُ هَاوِیَهٌ 9
پس جایگاه و پناهگاهش هاویه است، (9)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِیَهْ 10
و تو چه می دانی هاویه چیست؟ (10)
نَارٌ حَامِیَهٌ 11
آتشی بسیار داغ و سوزان است. (11)
سوره تکاثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ 1
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.
مباهات و افتخار بر یکدیگر [به ثروت و کثرت نفرات] شما را [از پرداختن به تکالیف دینی و یاد آخرت] بازداشت؛ (1)
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ 2
<