بخشی از متن فایل رایگان پاورپوینت زحمات پيامبران :
در ارشاد و هدایت مردم
هدف از این نوشته، بررسی کوتاهی از فایل رایگان پاورپوینت زحمات پيامبران الهی در راه هدایت مردم است، لذا در نگارش آن، تکیه اصلی، بر نوشته های کتب آسمانی است که آیینه تمام نمای زندگی، اهداف، زحمات و دین پیامبران به شمار می روند. امید است این نوشته مشمول حدیث پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله گردد: «ذکر الانبیاء من العباده»( . علی علیه السلام در مورد علّت نامیده شدن حضرت آدم به «آدم» می فرماید: «چون از ادیم زمین آفریده شد و ادیم زمین را روی زمین و ظاهر آن گویند چه خلقت آدم از خاک بوده است». (عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج 1، ص 182. ).
با آفرینش حضرت آدم و حوّا و هبوطشان بر کره خاکی، نسل بشر از آن دو، در اطراف عالم پراکنده گشت(1) و اقوام و طوایف، پدید آمدند. اجتماع افراد در قالب اقوام و طوایف، نیازهای جدیدی در پیش روی آنان قرار می داد. از مهم ترین این نیازها، نیاز به تعلیم و تربیت و معلّم و مربّی بود و جوامعی که از این لحاظ، اساس محکمی داشتند، به تمدن والایی می رسیدند.
بشر با عقل محدود خود، توانایی رسیدن به سعادت واقعی و دوری از شقاوت را نداشت و چه بسا اقداماتش، موجبات سقوط و تباهی را فراهم می نمود. لذا خدای سبحان، راه هدایت و ارشاد را به روی او گشود و اشخاصی منزّه و پاکیزه را به عنوان نبی و رسول، جهت تربیت و تعلیم به میان اقوام و طوایف فرستاد. خداوند متعال، بهترینِ هر قومی را به عنوان رسالت، مبعوث می فرمود. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در این مورد می فرماید:
«اذا أرادَ الّله تعالی أنْ یَبْعَثَ نبِیّا نَظَرَ الی خَیْر اهْلَ الارض قَبیلَهً فَبَعَثَ خَیْرَها رَجُلاً(2)».
«خداوند هر وقت بخواهد پیامبری را مبعوث گرداند، بهترین فرد از بهترین قبیله را برمی گزیند».رسول اکرم صلی الله علیه و آله کسی است که فرمان یا پیام خداوند را دریافت داشته و آن را در کمال امانت به افرادی که باید آن را دریافت کنند، می رساند. رسالت؛ ابلاغ پیام تازه ای از خداوند است و در رسالت، رسول آنچه می گوید کلام و پیام خداست.
تعداد انبیای الهی، بنا به قول مشهور 124 هزار و به فرموده حضرت عیسی علیه السلام بالغ بر 144 هزار(3) و طبق حدیث منقول از رسول اکرم صلی الله علیه و آله 142 هزار(4) نفر بوده اند.
متأسفانه اسامی و شرح زندگانی تعداد کمی از این پیامبران در دست است. خداوند در قرآن مجید می فرماید: «احوال بعضی از رسولان را حکایت کردیم و برخی را حکایت نکردیم(5)».اسامی انبیای الهی
در قرآن مجید به عنوان کتابی آسمانی که دچار تحریف و دستکاری نشده است، نام 27 نفر از پیامبران، ذکر گردیده است. این اسامی عبارتند از:
1.آدم 2.ابراهیم 3.ادریس 4.اسحاق 5.اسماعیل 6.الیاس 7.ال یاسین 8.ایّوب 9.داوود 10.ذُوالکِفْل 11.زکریّا 12.سلیمان 13.شعیب 14.صالح 15.عُزَیْر 16.عیسی 17.موسی 18.لوط 19.نوح 20.هارون 21.هود 22.یحیی 23.الیسع 24.یعقوب 25.یوسف 26.یونس 27.محمد صلی الله علیه و آله 28.عمران.
البته قرآن مجید، عمران (پدر حضرت مریم) را آشکارا به عنوان پیامبر الهی معرفی ننموده، لیکن احادیث قابل توجهی در تأیید نبوّت او از امام صادق علیه السلام وارد شده است(6).
در مراجعه به تورات(7)، علاوه بر نام پیامبرانی که قرآن ذکر نموده به اسامی جدیدی برمی خوریم ؛ مانند: یهودا، سموئیل، شاؤل، ناتان، شمعیا، بربیهو، حنّان، ارمیا، میکایا، عَزَریا، صدقیّا، العازر، یحزئیل، اشعیاء، آموص، عودید، حجّی، حزقیال، دانیال، هوشع، یوئیل، عوبدیاء، ناحوم، حبقوق، صفتیاء، ملاکی، جاد و.... نام پیامبر «زرتشت» را نیز در کتاب اوستا (کتاب آسمانی زرتشتیان) می یابیم.در انجیل های چهارگانه «متی»، «لوقا»، «یوحنا» و «مرقس» و نیز انجیل «برنابا»، اسامی انبیایی چون آدم، الیاس، ابراهیم، اسحاق، اسماعیل، سلیمان، ایّوب، اشعیاء، موسی، عیسی، دانیال، عاموس و... آمده است و نام جدیدی به عنوان پیامبر در کتب مذکور، وجود ندارد. اما نمی دانیم تا چه حد می توان به این اطلاعات اعتماد کرد. جالب است که در انجیل «برنابا»، نام مبارک پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله با عنوان محمد رسول اللّه، بارها ذکر شده است(8).
شایان ذکر است که برای تمامی اقوام روی زمین با توجه به اینکه همه نقاط زمین، مسکون نبوده است و مردمان بسیاری برخلاف امروز در عالم نمی زیستند، پیامبرانی فرستاده شده و خداوند بر این امر، تأکید می فرماید چنان که در قرآن مجید می خوانیم:«هیچ امّتی نبوده مگر آن که در میانشان ترساننده و راهنمایی بوده است(9)».
و نیز «برای هر امّتی، رسولی است(10)».اسامی پیامبران به نوشته مسعودی
مسعودی، مورّخ مشهور (متوفای 346 ه.ق) مؤلف کتب مهمی چون «مروج الذّهب» و «التنبیه و الاشراف» در کتاب «اثبات الوصیّه لعلیّ بن ابیطالب»، نام 77 نفر از پیامبران الهی را ذکر و به معرفی کوتاهی از آنان می پردازد و از این لحاظ، نوشته او شایان اهمیّت است. همانگونه که اشاره گردید، نام و تاریخ زندگانی تعداد کمی از پیامبران، باقی مانده است. مسعودی اشاره می کند که بین حضرت عیسی علیه السلام و حضرت محمد صلی الله علیه و آله ، هزار پیامبر بوده است(11).
پیامبران اولواالعزم
از میان انبوه جمعیّت پیامبران، پنج تن از آنان به عنوان اولواالعزم که صاحب دین وشریعت بودند، ملقّب گشته اند که عبارتند از: نوح علیه السلام ، ابراهیم علیه السلام ، موسی علیه السلام ،
عیسی علیه السلام و حضرت محمد صلی الله علیه و آله .
در روایتی از امام رضا علیه السلام راجع به پیامبران اولواالعزم آمده است:
«هر پیامبری که در زمان نوح و بعد از ایشان بوده، تابع شریعت و دین و کتاب آن حضرت بوده است تا زمان حضرت ابراهیم علیه السلام که پیامبران زمان ایشان و بعد از ایشان تابع آن حضرت بودند تا زمان حضرت موسی علیه السلام که تمام انبیای زمان ایشان و بعد از ایشان تابع شریعت وی بودند تا زمان حضرت عیسی علیه السلام که انبیای زمان ایشان و بعد از ایشان تابع دین و شریعت وی بودند تا زمان پیامبر اسلام. این پنج تن، پیامبران اولواالعزم و افضل پیامبران می باشند(12)».
مشقات پیامبران
همه پیامبران خداو در راه انجام وظیفه ارشاد و هدایت مردم با مشکلات و مشقات بسیاری مواجه بوده اند، که در این زمینه مواردی بررسی می گردد:
1.حضرت نوح علیه السلام
قوم نوح، پنج بت به اسامی «وَدّ»، «سُواع»، «یعوث»، «یَعوق» و «نَسر» داشتند(13) و به فحشا و منکرات آلوده عادت نموده بودند(14). نوح از جانب پروردگار، مأمور هدایت و ارشاد قوم خود گشت و در این راه، سختی بسیار متحمل شد. مردم در جواب او که آنان را دعوت به خدا و دوری از بت پرستی می نمود، می گفتند: «تو و پیروانت مردمی پست و فقیر هستید(15) و اگر خدا می خواست رسولی بفرستد از فرشتگان می فرستاد(16) و ما هیچ گونه مزیّتی برای شما نسبت به خود نمی بینیم بلکه شما را دروغگو می پنداریم(17)».
مردم کافر، به جهت اینکه مواعظ نوح علیه السلام را نشنوند، انگشت بر گوش نهاده و جامه بر رخسار می کشیدند و هر اندازه بر فریادهای روشن گرانه آن حضرت افزوده می شد، لجاج، تکبّر، نخوت و کفر قوم نیز بیشتر می گردید. قوم نوح او را بسیار می آزردند و در برابر هدایت های مشفقانه و پدرانه آن پیامبر بزرگوار، وی را به سختی کتک می زدند تا حضرت بیهوش می گشت! زمانی که به هوش می آمد، باز نصایح را از سر می گرفت و قوم نیز او را به باد کتک می گرفتند تا از هوش می رفت. یکبار آن قدر حضرت را زدند ک